Aktywność biologiczna zapraw nasiennych opartych na substancjach z grupy inhibitorów dehydrogenazy kwasu bursztynowego (SDHI) w uprawie jęczmienia ozimego

Celem badań było wskazanie potencjału dostępnych na polskim rynku zapraw nasiennych, opartych na substancjach z grupy inhibitorów dehydrogenazy kwasu bursztynowego (SDHI) w ograniczaniu porażenia przez patogeny oraz ich wpływu na wybrane parametry fluorescencyjne i plon ziarna jęczmienia ozimego.
Badania polowe przeprowadzono w latach 2013–2015 na podstawie doświadczeń zlokalizowanych w Zakładzie Doświadczalno-Dydaktycznym Gorzyń, filia Brody, należącym do Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Doświadczenie założono jako jednoczynnikowe w układzie bloków losowanych w czterech powtórzeniach z uprawą jęczmienia ozimego. Obejmowało siedem kombinacji, w tym sześć z materiałem siewnym traktowanym różnymi zaprawami nasiennymi oraz obiekt kontrolny bez ochrony. Kombinacjami doświadczalnymi były użyte do zaprawiania ziarna siewnego: Baytan Trio 180 FS, Kinto Duo 80 FS, Systiva 333 FS, Vibrance Gold 100 FS oraz Vibrance 500 FS. Poza Kinto Duo 80 FS, każda zawierała w składzie substancję aktywną z grupy karboksyamidów: fluksapyroksad w produkcie Systiva 333 FS, fluopyram w Baytan Trio 180 FS oraz sedaksan w Vibrance 500 FS i Vibrance Gold 100 FS. Badania polowe uzupełniono próbami w komorach wzrostu oraz szklarniach w celu określenia parametrów fizjologicznych roślin jęczmienia ozimego oraz tempa liniowego wzrostu grzybni – in vitro.